Geschreven door Arjan van Es
Soms heb je van die momenten. Je bent zelf lekker aan het werk. De klas doet wat jij wilt en je kruipt even achter je bureau. Je overziet de schare die voor je zit en met gebogen hoofden in alle rust hun werk uitvoeren. Je gedachten dwalen even af en dan opeens dat besef. Niet alleen achter mijn deur wordt op deze manier gewerkt, maar zo gaat het achter de andere elf deuren ook. Op een bepaalde manier daalt er respect bij mij naar binnen. Normaal ben ik niet zo van het schrijven, maar op dit moment besluit ik het wel te doen. Gewoon, omdat ik vind dat mijn collega’s verdienen te weten dat ik trots op hen ben. In alle klassen wordt met dezelfde toewijding en passie zoals die hier gebruikelijk is gewerkt. Natuurlijk gaat dat met vallen en opstaan. Zijn er dagen bij waarop we terugkijken met moeite, met zorg, met teleurstelling en soms ook wel met een beetje verdriet. Het wisselt zich af met momenten van trots, blijdschap en vreugde. Dagen dat we onze leerlingen konden helpen en hen weer een stapje verder konden brengen op hun levensweg. Momenten dat we zelf door het stof moesten gaan, omdat we fout zaten en daarin het voorbeeld kunnen zijn voor onze leerlingen. Momenten dat we ons tekort voelden komen om iedereen in onze groepen te geven wat hij of zij nodig hadden op deze dag. Maar vandaag wel weer dat besef, we doen ons best. We proberen met allerlei capriolen onze leerlingen verder te brengen. Te helpen, te onderwijzen en te laten verwonderen. Het raakt me vandaag en vaak staan we er niet bij stil. Het gaat al zo veel uren, dagen en weken zo. Het is normaal dat het zo is. Het is ook gewoon simpelweg ons werk. Maar toch, vandaag ben ik trots op mijn collega’s. We doen het gewoon elke dag weer met elkaar. Daarnaast ben ik ook trots op u als ouders. U geeft ons het vertrouwen om met uw kinderen aan de slag te gaan. Wat is het heerlijk om dat te weten en te zien wat een plezier we er uit halen om samen het beste te zoeken voor onze kinderen. En dan het volgende besef. Al deze dingen mogen we dan ook nog eens in Gods handen leggen. Het maakt mij vandaag een meester die in alle rust en vertrouwen zijn werk kan doen. Morgen weer een nieuwe dag.